Kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Jezusa. Świątynię murowaną wybudowali w latach 30. parafianie na placu Stefana Jełowickiego - dziedzica Ożenina, pod administracją ks. Wincentego Jacha, miejscowego proboszcza. Twórcą projektu był inż. Franciszek Kokesz.
W1938 r. parafia liczyła 916 wiernych i należały do niej następujące miejscowości: Ożenin, Brodów wieś i futor., Czerniachów, Czeski Gaj, Dębina, Hrehorówka, Koleśniki, Korostowa, Krajów: Nowy i Stary; Majówka, Mohylany, Płoska, Pruski, Stadniki, Wielhor, Wiszenki, Witoldówka, Zozulińce.
Kaplice: drewniana w Koleśnikach; murowana z 1792 r. w Ożeninie - fundacji Stanisława Jełowickiego (ograbiona i zdewastowana) przez bolszewików w 1920 r. Należała prawdopodobnie do zespołu dawnego zameczku zburzonego przez Rosjan za udział Stanisława Jełowickiego w konfederacji barskiej. Miała ona rzut zbliżony do kwadratu, elewacje dzielone wertykalnie szerokimi pilastrami i zwieńczone gzymsem profilowanym oraz dach czterospadowy z latarnią, cebulastą kopułką i krzyżem. Wejście do kaplicy poprzedzał późniejszy dwukolumnowy portyk, zamknięty gładkim trójkątnym szczytem. Wnętrze mieściło dębowy, pięknie rzeźbiony ołtarz barokowy.
Były również kaplice prywatne w Płosce i Stadnikach. Obecnie żadna z kaplic nie istnieje. Brak informacji, kiedy i przez kogo zostały zniszczone.
Do 1939 r. proboszczem był ks. Bolesław Dobkowski (ur. w 1905 r., wyśw. w 1933 r. zm. po 1975 r.), który został powołany do wojska jako kapelan. Po 17 września 1939 r. opuszczoną parafię objęli oo. Kapucyni, wyrzuceni przez sowietów z Ostroga. Administratorem parafii w Ożeninie został o. Gabriel Banaś (OFM Cap.), ur. w 1880 r., wyśw. w 1914 r. zm. w 1953 r.
Przebywając tam w 1943 r. utrzymywał stałą łączność z broniącym Ostroga o. Remigiuszem Krańcem. W okresie napadów nacjonalistów ukraińskich na Polaków w latach 1943-1944 pomagał w zorganizowaniu samoobrony sąsiednich wsi Witol- dówka i Majówka. Nie znamy szczegółów jego pobytu w Ożeninie. Wiadomo, że starał się o broń, żywność i odzież, nawiązywał kontakty z innymi grupami samoobrony oraz ze stacjonującymi w okolicy oddziałami węgierskimi i słowackimi. Pod koniec 1944 r. wraz ze swymi parafianami - żołnierzami udał się z odsieczą do Ostroga, by wspomóc Polaków otoczonych przez Ukraińców w klasztorze Kapucynów. Jak po latach wspominał o. Remigiusz, korowód furmanek kilkuset uzbrojonych ożenian był imponujący i musiał wzbudzić respekt Ukraińców, którzy od tego czasu zaprzestali napadów na mieszkańców Ostroga. Po kilkunastu dniach o. Banaś i parafianie z Ożenina powrócili do swych domów. W okresie deportacji na ziemie zachodnie wraz ze swoimi parafianami znalazł się w Wałczu.
Budynek kościelny został po 1945 r. częściowo przebudowany. Decyzją obwodowej rady rówieńskiej nr 03-586 z dn. 2.08.1946 r. został przeznaczony na działalność kulturalną. W latach 80-tych zrobiono w nim klasy szkolne. Obecnie sam budynek oraz teren przykościelny wykorzystywany jest przez miejscową szkołę średnią.
Niewielka grupa katolików z Ożenina uczęszcza obecnie do kościoła w Ostrogu.
Wołyń - przegląd
Z zamglonej ... przeszłości
Miejsca szczególne na Wołyniu
głosuj na stronę klikając na
herb Wołynia
