Kościół parafialny, murowany pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Został wybudowany w 1852 r. w stylu neogotyckim, staraniem Ludwiki Menżeńskiej z Pruszyńskich oraz innych dobroczyńców. Konsekrowany w 1861 r. przez bpa Kacpra Borowskiego. Parafia istniała od 1772 r.
Kościół ten należał do unikalnych budowli sakralnych nie tylko na Wołyniu, ale i na całej Ukrainie. Jego architektura łączyła w sobie cechy charakterystyczne zarówno dla klasycyzmu, jak i gotyku. Szczególnie oryginalnie wyglądały wieże dzwonnice. Miały one wspaniałe stożkowate kopuły, otoczone narożnymi pinaklami. To właśnie nadawało kościołowi strzelistą i majestatyczną sylwetkę, zdobiącą panoramę miasteczka, stanowiąc jego piękny dominat architektoniczny. W 1941 r. proboszczem był ks. Piotr Łowejko, ur. w 1888 r., wyśw. w 1922 r., zm. w 1966 r.
W 1938 r. parafia liczyła 2717 wiernych i należały do niej następujące miejscowości: Szumsk, Bacaje, Bołożówka, Bryków, Budki, Chodaki, Cyranka, Kotiaczyn, Krugolec, Laszówka, Malinów, Monastyrek, Noworachmanów, Obycz, Onyszkowce, Rachmanów, Rowin, Sadki Małe (Sadeczki), Suraż, Ugorsk, Waśkowce, Zabara, Zaleśce, Załuże, Zamczysko, Żołobki.
W 1943 r. i na początku 1944 r. miały miejsce na terenie parafii zbrodnie na Polakach, dokonywane przez UPA. Z kościoła nie zachowało się nic. Po wojnie początkowo w kościele był skład materiałów budowlanych, potem krótko świniarnia, a następnie opuszczony stawał się ruiną. Na przełomie kwietnia i maja 1985 roku został w trzech etapach wysadzony w powietrze. Gruzem zasypano jeden z jarów koło Szumska. Rzeźby kamienne z fasady kościoła zabrało Muzeum Krajoznawcze w Ostrogu, w którego ekspozycji znajdują się do dzisiaj. Od 1994 roku prowadzona jest odbudowa kościoła, którą kieruje ks. Tadeusz Mieleszko z Krzemieńca. Poświęcenia placu dokonał bp Marcjan Trofimiak ze Lwowa. Cmentarz parafialny znajduje się w odległości około 0,5 km od kościoła, po lewej stronie drogi do Krzemieńca. Widoczne są liczne krzyże i płyty kamienne. Cmentarz ulega systematycznemu niszczeniu. W niedalekiej odległości od kościoła parafialnego (miejsca po nim) znajduje się cerkiew, dawny barokowy kościół oo. Franciszkanów. Ufundował go w 1756 r. Stanisław Maliński, podczaszy halicki. Po kasacie zakonu w 1832 r. kościół został zamieniony na cerkiew prawosławną. W kaplicy przy prezbiterium są grobowce Malińskich, w wystroju cerkwi widać barokowe elementy ołtarzy, drewniana kopuła nie pasuje do reszty murowanej budowli dawnego kościoła.