Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Różańcowej - drewniany z XIX w., odbudowany ze składak wiernych w latach trzydziestych. Parafia została erygowana w 1937 r. i liczyła ok. 2000 wiernych; część z nich została zamordowana w okrutny sposób w 1943 r. przez UPA, a kościół zniszczony po1945 r.
W miejscowości Przebraże powstała w latach 1943-1944 największa samoobrona ludności cywilnej (ok. 10-20 tys. osób) przed atakami banderowców. Ostatnim proboszczem był ks. Stanisław Szczypta, kapelan samoobrony w Przebrażu, misjonarz Żytomierza, więziony w łagrach sowieckich, ur. w 1914 r. wyśw. w 1939 r., zm. w 1984 r.
Do parafii należały następujące miejscowości: Jezioro, Chołopiny, Czołnica: Nowa i Stara, Jaźwiny, Mosty, Przebraże, Wincentówka, Wydranka, Zaszcze. Do 1937 r. miejscowości te należały do parafii Zofiówka, a jeszcze dawniej do parafii w Wiszenkach.
Obecnie zachował się jedynie zdewastowany cmentarz obrońców Przebraża. Staraniem byłych parafian, obrońców, żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, Rady Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa oraz parafii rzymskokatolickiej w Łucku i Stowarzyszenia Odrodzenia Kultury Polskiej w Łucku cmentarz ten w 1996 r. został odrestaurowany, ogrodzony, postawiono na nim symboliczne krzyże upamiętniające tragiczne wydarzenia i miejscowości z których zginęli obrońcy w 1943-1944 r.
We wrześniu 1996 r. władze ukraińskie w Łucku nie udzieliły zgody na uroczyste poświecenie tych krzyży i cmentarza, na odprawienie Mszy św. na cmentarzu za spokój dusz tam spoczywających oraz na przyjazd z Polski ok. 600 osób (członków rodzin, byłych żołnierzy 27 Woł. DP AK), łamiąc tym samym umowę polsko-ukraińską.