|
Słownik geograficzny określa Ilpiboki jako „małą, odosobnioną od większych gościńców wioskę". Może więc dlatego tak mało na jej temat posiadamy wiadomości. Według tego samego źródła miała być ona gniazdem rodziny Strzelnickich, zapewne herbu Bełty. Prawdopodobnie z powodu oddalenia Ilpiboków od szlaków komunikacyjnych, także o dziedzicach tej miejscowości nic prawie nie wiemy. W dziejach Wołynia Strzelniccy prawie nie występują. Jakiś Jerzy Strzelnicki z Dubieńskiego podpisał w 1815 r. memorandum do senatora Fiodora Siwersa z powodu nadużyć, jakich dopuszczał się ówczesny wielkorządca Kumberlej. Z tej samej zapewne rodziny pochodzili: Władysław Strzelnicki (1820-1846), poeta i powieściopisarz, oraz jego brat Józef, zamieszkali w Żytomierskiem. W połowie XIX w. Strzelniccy ilpiboccy prawdopodobnie wymarli w linii męskiej. Dobra te dostały się wówczas w posiadanie Jakuba Stroynowskiego. Od Stroynowskich drogą sprzedaży przeszły do Witwińskich. Po 1920 r. dwór prawdopodobnie już nie istniał.
W XVIII w. Strzelniccy, widocznie dosyć zamożni, wybudowali w Ilpibokach bardzo zapewne ciekawy dwór, jeszcze o cechach architektury doby saskiej. Budynek ów był przypuszczalnie parterowy, może z częścią środkową piętrową lub z facjatką, kryty wysokim, łamanym dachem, niewątpliwie gontowym. Mieścił on „znaczną ilość pokojów", „alkowy i bokówki", przez co rozumieć należy prawdopodobnie narożne alkierze. Ściany wewnętrzne obite były malowanym płótnem. Po obu stronach głównego domu mieszkalnego stały jeszcze obszerne oficyny z dużymi sieniami, izbami gościnnymi i gospodarczymi. Około połowy XIX w. wszystkie budowle dworskie nosiły wyraźne cechy zaniedbania i opuszczenia. Z czasem zostały prawdopodobnie rozebrane.
źródło: Roman Aftanazy "Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej", Tom 5, Województwo wołyńskie", 1994, str. 152. |