Do Pekałowa ściągnął też Aleksander Chod­kiewicz, a następnie się nim zaopiekował, znanego później malarza Józefa Oleszkiewicza, wysyłając go na własny koszt najpierw do Drezna, a następnie do Paryża, gdzie tenże kształcił się początkowo pod kierunkiem J. S. Berthélemy’ego, a później J. L. Davida. Do pekałowskiej galerii swego dobroczyńcy zrobił Oleszkiewicz m. in. doskonałą kopię Przemienienia pańskiego Rafaela, tych samych rozmiarów co oryginał, a dalej Achillesa opłakującego śmierć Patrokla według Davida, Porwanie Dejamiry według Guido Reniego i namalował swój własny obraz kompozycyjny, zatytułowany „Pożegnanie hetmana Chodkiewicza z młodą małżonką księżniczką Alojzą Ostrogską gdy się na wyprawę chocimską wybierał”. Andrzejowski wspomina też ogólnie o innych dziełach Oleszkiewicza, które widział w Pekałowie, w tym o Śmierci Katona i Nocnym obrazie z historii Harmodiosa. Prócz wymienionych przez niego były tam jeszcze inne prace tegoż artysty, a więc wielka kompozycja zatytułowana Olimp, za którą Chodkiewicz zapłacił 600 dukatów, Scena z życia Aristogejtona, pendant do Harmodiosa i Obrona Trembowli. Poczesne miejsce w kolekcji zajmowało w końcu wielkie płótno Franciszka Smuglewicza zatytułowane Śmierć Jana Karola Chodkiewicza pod Chocimem. Wszystko to mieściło się na piętrze pałacu w sali bibliotecznej.

W okresie między insurekcją kościuszkow­ską, w której brał udział w stopniu pułkowni­ka, a kampanią 1812 r., Aleksander Chodkie­wicz przebywał często w Wilnie i w Warsza­wie, gdzie przy ul. Miodowej miał własny pa­łac. W Pekałowie, wraz z obrazami i innymi dziełami sztuki od 1802 r. kompletować zaczął także bibliotekę, którą opiekował się sekretarz właściciela, Ludwik Ginet. Część tego księgo­zbioru liczącą kilka tysięcy tomów, głównie dzieł historycznych i pisarzy starożytnych, już w 1804 r. przewiózł do Warszawy. Następna partia wraz z kolekcją obrazów i „machinami fizycznymi” odeszła do stolicy w 1810 r. Za­chował się wprawdzie spis tych przedmiotów, jest on jednak tak ogólnikowy, że o wartości zbiorów mówi niewiele. Odnosi się to zwłasz­cza do obrazów, przy których z reguły brak danych dotyczących ich autorstwa. Tytuły: Narodzenie Chrystusa, Herody Mahomet, Św. Hieronim, Śmierć Sokratesa, Śmierć Medyterpe, Wojna Samsona, Zdjęcie z Krzyża, Fechtmistrz, Triumf Wenus czy Biczowanie Chrystu­sa mówią jedynie o treści malowideł.

źródło: Roman Aftanazy "Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej", Tom 5, Województwo wołyńskie", 1994, str. 279-280.