W przeciągu blisko stu lat Pyszki należały do rodziny Ostaszewskich h. Ostoja. Około 1829 r. od ówczesnej właścicielki Józefy z Lu­bomirskich Walewskiej, wdowy po brygadie­rze Adamie, majętność tę kupił Adam Ostasze­wski (1745-1823), oficer kościuszkowski. Po­chodził on ze wsi Morawka koło Pułtuska, któ­rą po skończonej wojnie sprzedał i osiedlił się na Wołyniu. Obok Pyszek posiadał jeszcze Szkarawkę, Majdan i Widły, położone w okoli­cy Zasławia. Z małżeństwa z Teklą Dąbrowską, prócz córki, miał Adam Ostaszewski syna Eliasza (ur. w 1802 r.), żonatego z Celestyną Staniszewską. Eliasz Ostaszewski, filareta, ko­lega Mickiewicza i Zana, miał z kolei dwie cór­ki i dwóch synów: młodo zmarłego Tadeusza oraz Adama (zm. w 1906 r.), ożenionego z Ma­rią Żurakowską. Jako powiązany z powstaniem 1863 r., przesiedział on dwa lata w więzieniu w Żytomierzu. Z dwóch synów Adama Osta­szewskiego, starszy Kazimierz odziedziczył Ferdynandów, młodszy zaś, także tradycyjnie Adam, żonaty z Zofią Górską h. Pobóg, otrzy­mał Pyszki. Był on właścicielem tego majątku o powierzchni 532 dziesięcin do 1917 r.

Prawdopodobnie Adam Ostaszewski, na­bywca Pyszek, wzniósł tam w trzeciej tercji XIX w. dwór drewniany, zachowany do pier­wszej wojny światowej. Budynek ten był par­terowy, z trójosiową częścią środkową piętro­wą, poprzedzoną czterokolumnowym porty­kiem i balkonem od strony podjazdu. Elewacje miał tynkowane gładko na kolor biały. Dwór nakrywał gładki, czterospadowy dach gonto­wy, nad częścią piętrową dwuspadowy. Na te­mat wnętrz nie istnieją żadne przekazy.

źródło: Roman Aftanazy "Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej", Tom 5, Województwo wołyńskie", 1994, str. 390-391.