Kościół parafialny pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus. W latach 1925-1926 staraniem parafian i ks. Stanisława Fijałkowskiego wybudowany został drewniany kościółek - kaplica (poświęcony 8 grudnia 1926 r.). Pod administracją ks. proboszcza Brunona Wyrobisza (ur. w 1900 r., wyśw. w 1923 r., zm. w 1971 r.) i przy pomocy miejscowej Rodziny Wojskowej, Garnizonu KOP „Rokitno” oraz parafian kościółek rozszerzono. W latach 1931-1936 dobudowano murowane nawy boczne, zmieniono front i tył kościoła. Urządzono też jego wnętrze. Wykonano 6 ołtarzy: ołtarz wielki z wizerunkiem Jezusa Ukrzyżowanego (rzeźba), boczne - Matki Boskiej Ostrobramskiej, św. Teresy od Dzieciątka Jezus, św. Antoniego, św. Józefa i św. Franciszka z Asyżu. W1932 r. wybudowano również obok kościoła grotę ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP Parafia została utworzona w 1927 r.
W 1938 r. liczyła 5500 wiernych i należały do niej następujące miejscowości: Rokitno, Aleksandrówka, Bliźniacze, Borowe, Borowina, Borowskie Budki, Buda, Dałybina fut., Dąbrowa, Derć, Dołhań, Dubno, Goła Niwa, Jułtuch, Karpiłówka, Kisorycze, Masiewicze, Medyń, Netreba, Okop, Ostki, Ośnick, Puhaczówka, Rudnia: Lwa, Staryki, Snowidowicze,Snowidowickie Budki, Wilcza Górka, Załawie.
Kaplice: murowana - na cmentarzu z 1936 r., pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Rokitnie - obecnie w ruinie; drewniana z 1933 r. pw. św. Anny, w Snowidowickich Budkach. Została ona wybudowana w 1932 r. przez żołnierzy KOP-u, i wiernych, pod administracją ks. proboszcza B. Wyrobisza. Ołtarz główny, poświęcony patronce, wybudowali miejscowi stolarze. Była również kaplica drewniana z 1934 r. pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny (Matki Boskiej Siewnej) w Starykach. Wybudowana przez proboszcza B. Wyrobisza, została spalona 29 maja 1943 r. przez UPA.
Pozostałe kaplice i kościół filialny w Snowidowickich Budkach zostały również zniszczone i nie przetrwały do naszych czasów.
Na terenie parafii były również krzyże i pomniki:
- krzyż w Rokitnie z 1934 r., postawiony z okazji Jubileuszu Odkupienia przez hutników huty szklanej w Rokitnie,
- dwa krzyże żelazne w fabryce z 1936 r., postawione w uroczystość Chrystusa Króla, pomnik Najświętszego Serca Jezusowego z 1936 r. w Rokitnie, krzyże nowe drewniane w miejscowościach: Aleksandrówka, Snowidowickie Budki, Ostrówek, Pilne, Staryki, Rudnia Lwa. Obok kościoła znajdował się krzyż kamienny ze starego rzymskokatolickiego cmentarza.
Brak jest informacji, czy z ww. krzyży i pomników jakiś ocalał do czasów nam współczesnych. Nie wiemy, kiedy i w jakich okolicznościach zostały zniszczone.
W 1943 r. na terenie parafii banderowcy dokonali licznych zbrodni na Polakach. Ostatnim proboszczem (do 1945 r.) był ks. Karol Folt; ur. w 1888 r., wyśw. w 1912 r., zm. w 1950 r. Po 1945 r. parafię próbował odtworzyć o. Serafin Kaszuba, ale nie mógł znaleźć wymaganej dwudziestki wiernych do komitetu parafialnego. Wkrótce kościół został zamknięty i zamieniony na Rejonowy Dom Kultury (decyzją rady rejonowej z dn. 30.05.1945 r.). W 1992 r. udało się ks. dziekanowi Ludwikowi Kamilewskiemu zarejestrować parafię (zebrano 500 podpisów). Wiernym udostępniono salę w klubie przyzakładowym na tymczasową kaplicę. Posługę duszpasterską sprawuje ks. Franciszek Gomyłczak (SAC). Dnia 6.08.1995 r. abp Marian Jaworski poświęcił w Rokitnie plac pod budowę nowego kościoła.Wołyń - przegląd
Z zamglonej ... przeszłości
Organizacje polonijne na Wołyniu
Miejsca szczególne na Wołyniu
